Powyżej mamy super kurs Eagela składający się z kilku części, dlatego zachęcam odwiedzenie YT i obejrzenie wszystkich części. Ostatnio pokazał się nowy program w wersji beta, który można ściągnąć ze strony http://fritzing.org/ Posiada on prostą wizualizację elementów i jest prosty w obsłudze. Myślę, że z czasem wszyscy nowi hobbyści będą tworzyli swoje płytki w tym programie.

Bardzo szczegółowy poradnik znajdziecie na stronie forum fotrob.pl w tym linku:

http://www.forbot.pl/forum/topics20/-cadsoft-eagle-czesc-1-schematy-vt6210.htm?utm_source=portal_rotator&utm_medium=Forbot&utm_content=link_headline&utm_campaign=portal_rotator

a także tu:

http://www.eres.alpha.pl/elektronika/forum/viewthread.php?thread_id=4972&pid=40389#post_40389

Ogólnie trzeba kierować się kilkoma zasadami:

- ścieżki i odległości między nimi mają być możliwie jak największe;

- grubość linii GND i VCC, dla płytki jednostronnej nie może być mniejsza niż 1,5mm;

- staraj się rozmieścić linie VCC z brzegu płytki i rozprowadzać napięcie w głąb płytki;

- linia GND powinna rozchodzić się po całej płytce i tworzyć jak największe obszary;

- Stosujemy thermal pad;

- o masie i VCC można poczytać tu http://ep.com.pl/files/2626.pdf;

- ścieżki prowadzimy pionowo, poziomo lub ukośnie pod kątem 45 stopni;

- jeśli nie musisz, to nie zakręcaj ścieki pod kątem 90 stopni, albo pod kątem ostrym (w tych punktach będzie gromadziło się ciepło).

- jak tworzysz płytkę hobbystyczną, to pamiętaj o zwiększeniu szerokości pady (przynajmniej 2mm na 2mm), bo trudno wycelować wiertarką :).

Każdy elektronik zaczyna od tworzenia prostych urządzeń, które znalazł gdzieś w internecie lub w książce. Na początku używa gotowych schematów i wszystko lutuje na płytkach uniwersalnych lub na tak zwanego pająka. Z czasem zaczyna mieć większe wymagania i chce, aby wszystko wyglądało profesjonalnie. Żeby tak się stało należy nauczyć się rysować schematy elektroniczne i wytrawiać płytki. W tym artykule opiszę program, za pomocą którego będziecie mogli zaprojektować swoją własną płytkę. Oczywiście jest wiele takich programów, za pomocą których stworzymy własną płytkę drukowaną.

Ja wybrałem DipTrace i Eagel'a z oczywistych powodów, ponieważ ich standardowa licencja są za free. A do naszych celów to wystarczy. Egel'a Można go ściągnąć ze strony producenta  http://www.cadsoftusa.com/downloads/?language=en Program jest obsługiwany przez różne systemy operacyjne. A diptrace ściągamy z http://www.diptrace.com/download.php . Plusem DipTrace jest to, że jest cały po polsku i jest bardzo prosty w użyciu (ma takie same skróty klawiszowe co windows ctrl+z itp). Do tego ma nieźle opisane turtoriale i filmy instruktażowe, które można znaleźć tu http://www.diptrace.com/tour/.

Oba programy są bardzo proste i intuicyjne. W egelu  Jedyne co irytuje, to ciągłe naciskanie przycisku STOP, aby odwołać ostatnią akcję w diptrace wystarczy ctrl+z. Sami zobaczycie. Poza tym obsługa ogranicza się do szukania elementów, które nas interesują z gotowych bibliotek i prawidłowego ich połączenia. Cały problem polega na tym, że nie zawsze można znaleźć pasujący elementy i trzeba dociągać biblioteki z internetu, albo tworzyć je samemu. Na początku można mieć problem z nazwami obudów, odstępami itp, ale z czasem zaczyna się to wszytko układać. Panel takiego programu Eagel wygląda tak:

W tym momencie widać okno, które otworzy się, gdy wciśniemy przycisk zaznaczony na czarno. Jest to najważniejszy przycisk w tym programie. Za jego pomocą wybieramy elementy (oporniki, mikrokontrolery itp), które będą znajdować się na naszej płytce. Każdy element ma swój opis oraz obrazek przedstawiający schemat ideowy (lewy) i obudowę w jakiej dany układ się znajduje (prawy na obrazku obudowa DIL40). Ważną sprawą jest w tym momencie wybranie dobrego elementu w odpowiedniej obudowie.

Do łączenia poszczególnych elementów służy przycisk zaznaczony na zielono. Aby go użyć wystarczy na niego kliknąć i połączyć dwie nóżki. Analogicznie jeśli chcemy wykasować jakiś elementy lub linie należy użyć przycisku zaznaczonego jako X. Jeśli nie chcemy nic robić musimy najpierw odwołać poprzednią akcję przyciskiem stop.

Ostatnim wyróżnionym przyciskiem jest przycisk do tworzenia płytki drukowanej. Na naszym rysunku zaznaczony kolorem czerwonym. Po jego kliknięciu powinno otworzyć się drugie okno przedstawiające naszą płytkę. Teraz wystarczy poprzesuwać elementy tak jak chcemy i połączyć je ścieżkami. Dla ułatwienia mamy już zaznaczone połączenia, które zaznaczyliśmy w schemacie ideowym. Wszystko powinno wyglądać tak:

Mając już zaprojektowaną płytkę wystarczy wyłączyć napisy i obrazki poprzez wyłączenie warstw klikając View->Display/hide layers... Wybieramy tylko te warstwy, które mają służyć jako połączenia i miejsca do lutowania. Gdy już wyłączymy wszystkie zbędne napisy wystarczy wydrukować nasz projekt drukarką laserową lub wydrukować zwykłą drukarka i iść go skserować (ważny jest proszek drukujący z ksera lub drukarki laserowej, który można łatwo przenieść na płytkę). Następnie przenosimy nasz schemat na laminat przy pomocy żelazka i wytrawiamy naszą płytkę.

Prawidło zaprojektowany schemat powinien wyglądać tak:

W programie DipTrace prócz rysowania schematów i projektowania płytek można zasymulować wygląd naszej płytki wygląda to tak:

Dzięki takiemu podejściu możemy zobaczyć jak wygląda nasz projekt, nie wytrawiając płytki. Jeśli jednak chcesz wytrawić płytkę, to przejdźcie do następnego artykułu. Znajdziecie tam odnośniki do filmów i zdjęcia z moich projektów.

Przykładowy projekt można dostępny jest w artykule samochodzik, albo w linku poniżej.

Pobierz